Co zrobić, gdy pirometr nie ma regulacji współczynnika emisyjności?

Współczynnik emisyjności przyjmuje wartość z zakresu od 0 do 1.

W przypadku pirometrów, w których nie można ustawić ręcznie tego współczynnika, zazwyczaj jest on zapisany w pamięci urządzenia na stałą wartość rzędu 0,95. Odpowiada ona wielu typowo badanym materiałom.

Problem pojawia się w przypadku materiałów bardzo gładkich, takich jak np. polerowane metale, których współczynnik emisyjności przybiera wartość poniżej 0,1.

Do mierzenia temperatury takich obiektów warto nabyć pirometr z możliwością ręcznego wprowadzenia współczynnika. Jeśli nie jest to możliwe, można zastosować dodatkowe zabiegi, poprawiające dokładność pomiaru temperatury:

• użycie specjalnych pirometrycznych taśm izolacyjnych o znanym współczynniku emisyjności, które można nakleić na obiekt poddawany pomiarowi.
  Taśma szybko przyjmuje temperaturę obiektu, a jej emisyjność odpowiada współczynnikowi zapisanemu w pamięci danego pirometru.
• samodzielne wyznaczenie błędów pomiaru dla różnych temperatur, w zakresie interesującym użytkownika.
  Porównanie wskazań pirometru ze wskazaniami termometru dotykowego, umożliwi dalsze przeliczanie pomiarów z pirometru na wartości bardziej odpowiadające rzeczywistości.

Obie metody można zastosować także do powierzchni o nieznanym współczynniku emisyjności.